magazyn

Droga – metafora ludzkiego życia. Road movie – gatunek, który nigdy się nie zestarzeje. W kwietniowe czwartki, nie tylko dla fanów Jacka Kerouaca, filmy mierzone przebytymi kilometrami trasy.

„Nebraska” (4 kwietnia, godz. 20:10) – nominowany do sześciu Oscarów czarno-biały obraz Alexandra Pyne’a, z popisową rolą hollywoodzkiego weterana, Bruce’a Derna, nagrodzonego za swoją kreację Złotą Palmą w Cannes. Oto stetryczały alkoholik bierze kurs na Nebraskę, bo ubzdurał sobie, że tam czeka go fortuna. Syn nie może pozwolić mu na samotną podróż i w ten sposób zaczyna się międzypokoleniowa peregrynacja przez amerykańską prowincję.

„American Honey” (11 kwietnia, godz. 20:10) – wyprawa na złamanie karku w reżyserii, uhonorowanej za swój film w Cannes, Andrei Arnold. Zbuntowana 18-latka dołącza do grupy rówieśników, żeby – w samochodowej wyprawie przez Stany – dać upust frustracjom. Młodzieńczy bunt, wcale niesłodka Ameryka i paczka wagabundów na rozstajach życiowych dróg.

„Trzy twarze” (18 kwietnia, godz. 20:10) – pierwszy raz w telewizji najnowszy film zdobywcy weneckiego Złotego Lwa i Złotego Niedźwiedzia na Berlinale – Jafara Panahiego, który ponownie zabiera nas na ekskursję po Iranie. Tym razem podążamy śladami zaginionej adeptki sztuki aktorskiej. Czeka nas kino drogi połączone z paradokumentalną konwencją oraz subtelnym humorem.

„Podróż” (25 kwietnia, godz. 20:10) – kino polityczne z Ulsteru, oparta na faktach fabuła przedstawiająca pewne brzemienne w skutkach spotkanie dwóch działaczy w jednej limuzynie – Iana Paisleya, przywódcy Demokratycznej Partii Unionistycznej, oraz lidera Sinn Féin, Martina McGuinnessa. Kameralny, ale głośny film Nicka Hamma o konflikcie w Irlandii Północnej z wybitnymi wykonawcami w głównych rolach. Występują: Timothy Spall oraz Colm Meaney.   

P.P.

Jimmy „Popeye” Doyle kontra narkobiznes. W poniedziałek, 29 kwietnia zapraszamy na rewelacyjne produkcje spod znaku „Francuskiego łącznika”, na filmy, które stworzyły nowy kanon kina sensacyjnego.

Nowojorscy gliniarze chcą ukręcić łeb hydrze, czyli zlikwidować kanał przerzutowy (french connection), którym szerokim strumieniem płyną z Marsylii do Stanów Zjednoczonych ładunki z heroiną. Jimmy „Popeye” Doyle nie spocznie, póki nie dorwie Alaina Charniera, narkotykowego bossa, kręcącego przestępczym interesem na południu Francji. Zapraszamy na klasykę kina sensacyjnego – utrzymane w zawrotnym tempie, realistyczne i pełne emocji produkcje, sztandarowe dzieła New Hollywood, które na zawsze zmieniły estetykę filmów o policjantach i złodziejach. Od czasów „Francuskiego łącznika” do lamusa odeszły bajki o stróżach prawa na białych koniach, zaczęły się, pokazywane z paradokumentalnym zacięciem, czasy zmęczonych życiem „psów” z krwi i kości, a Marsylia już nigdy potem nie wyglądała na ekranie na tak złą i brudną.

Przed Wami nagrodzony pięcioma Oscarami „Francuski łącznik” Williama Friedkina z 1971 r. oraz późniejszy o cztery lata ciąg dalszy – „Francuski łącznik II”, w którym za kamerą stanął inny spec od sensacyjnych fabuł –  John Frankenheimer. W opartej na faktach historii w „Popeya” Doyle’a mistrzowsko wciela się Gene Hackman. To trzeba zobaczyć: „Francuski łącznik” (godz. 20:10) i „Francuski łącznik II” (godz. 22:05) – poniedziałek, 29 kwietnia w Ale kino+.